เมื่อจำเลยต้องโทษให้จำคุก ต้องทำอย่างไรถึงจะไม่ติดคุกได้ (ชั่วคราว)
• การขอทุเลาการบังคับจำคุก ป.วิ.อ. ม.246
กล่าวคือ การที่เจ้าหน้าที่ที่มีหน้าที่บังคับตามคำพิพากษายังไม่ได้มีการบังคับตามโทษที่ศาลมีคำพิพากษาเป็นการชั่วคราว ชั่วระยะเวลาใดเวลาหนึ่งจนกว่า เหตุที่ขอจะได้หมดไป หรือศาลได้กำหนดระยะเวลาการทุเลาการบังคับจำคุกไว้เป็นที่แน่นอนแล้ว
• บุคคลที่มีสิทธิร้องขอต่อศาล
1.ตัวจำเลยเอง
2.คู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่ง
3.ญาติของจำเลยเอง
4.พนักงานอัยการ
5.ผู้บัญชาการเรือนจำ
6.พนักงานผู้มีหน้าที่จัดการตามหมายจำคุก
7.ศาลเห็นศาลสั่งเองได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1576/2555 โจทก์ฟ้องและจำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษา ไม่มีคู่ความฝ่ายใดอุทธรณ์คดีจึง ถึงที่สุด ว่าจำเลยทั้งสองกระทำความผิดมีหน้าที่ ต้องปฏิบัติตามคำพิพากษา จำเลยทั้งสองมิอาจโต้เถียงในชั้นบังคับคดีว่า การกระทำของจำเลยทั้ง สองไม่เป็นความผิดและศาลชั้นต้นลงโทษปรับเกินควร มิได้ หากศาลฟังข้ออ้างจะมีผลเป็นการแก้ไขคำพิพากษาซึ่งถึงที่สุดแล้ว ขัดต่อ ป.วิ.อ. มาตรา 190
ตามคำพิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระค่าปรับวันละ 500 บาท จนกว่าจะปฏิบัติให้ถูกต้อง คือ ให้ทำตาม พ.ร.บ.ควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 มาตรา 21 จำเลยทั้งสองจึงต้องชำระค่าปรับจนกว่าจะได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือใบรับแจ้งตามมาตรา 39 ทวิ และพ.ร.บ.ควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 ไม่มีบทบัญญัติใดให้การชำระค่าปรับรายวันสะดุดหยุดอยู่หรือได้ให้อำนาจศาลในการใช้ดุลพินิจมีคำสั่งทุเลาหรืองดการบังคับชำระค่า ปรับ ไว้ชั่วคราว ในระหว่างที่จำเลยทั้งสองดำเนินการเพื่อให้ได้มาซึ่งใบอนุญาตต่อเจ้าพนักงานท้องถิ่น มีแต่เพียงบทบัญญัติที่ให้ศาลมีอำนาจ สั่ง ทุเลาการบังคับโทษจำคุกไว้ก่อนตาม ป.วิ.อ. มาตรา 246
เหตุที่จะขอทุเลาการจำคุกมีดังนี้
1.จำเลยวิกลจริต กรณีที่จำเลยวิกลจริตนี้ หากเป็นโทษถึงขั้นประหารชีวิตและบุคคลนั้นวิกลจริตอยู่ก่อนถูกประหารชีวิต ให้รอการประหารชีวิตไว้จนกว่าจะหายและ ขณะ ทุเลาอยู่นั้นศาลอาจสั่งกักขังหรือทำทัณฑ์บนหรือหาประกันก็ได้ หรือจะสั่งห้ามเข้าเขตที่กำหนดก็ได้ และถ้าผู้วิกลจริตนั้นหายภายใน 1 ปีนับ แต่วันมีคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลดโทษประหารชีวิตเป็นจำคุกตลอดชีวิต ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 248
2.เมื่อเกรงว่าจำเลยจะถึงอันตรายแก่ชีวิตหากต้องจำคุก
3.จำเลยตั้งครรภ์ ก่อนการแก้ไขปี 2550 คือต้องมีการตั้งครรภ์ตั้งแต่ 7 เดือนขึ้นไป แต่ ณ ปัจจุบันที่แก้ไขแล้ว เพียงแต่ตั้งครรภ์ก็เป็นเหตุที่จะขอได้แล้ว
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6589/2547 จำเลยยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับคดี 246 (3) (4) จำเลยมีครรภ์ 7 ปีขึ้นไปและจำเลยคลอดบุตรแล้วยังไม่ ถึง 1 เดือน จำเลยคลอดบุตรก่อนศาลอุทธรณ์จะทำคำพิพากษาเหตุในการขอทุเลาหมดไปแล้ว ไม่มีเหตุที่จะต้องวินิจฉัยฎีกาของจำเลยว่ามีเหตุ (3) (4) เพราะไม่มีประโยชน์แก่การพิจารณา เนื่องจากไม่ทำให้ผลคดีเปลี่ยนแปลงไป
4.จำเลยคลอดบุตรแล้วแต่ยังไม่ถึง 3 ปีและจำเลยต้องเลี้ยงดู
ถ้าศาลเห็นว่าเป็นดัง 4 เหตุกรณีนี้ ศาลจะสั่งให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อนจนกว่าเหตุที่ได้ขอต่อศาลนี้จะหมดไป
กรณีศาลมีคำสั่งให้ทำการทุเลาการบังคับได้ ต่อมาพฤติการณ์ได้เปลี่ยนแปลงไปหรือจำเลยมิได้ปฏิบัติตามวิธีการหรือมาตรการ ศาลมีอำนาจ เปลี่ยนแปลง คำ สั่งหรือให้ดำเนินการตามหมายจำคุกได้และวรรคท้ายของมาตรา 246 นี้ จะมีวิธีคำนวณลบหักล้างวันที่จำเลยได้อยู่ในความควบคุมกับ โทษจำคุกที่ศาลได้มีการพิพากษานี้ด้วย วิธีคิดคำนวณคือ นำวันที่จำเลยอยู่ในความควบคุมต้องนำมาหักกับระยะเวลาที่จำคุกตามคำพิพากษา จะเป็น โทษจำคุกที่จำเลยต้องรับต่อภายหลังเหตุในที่ขอในการ ทุเลาการบังคับจำคุกหมดไป
ดังที่ได้กล่าวไปแล้วข้างต้น จะเห็นได้ว่าเหตุในการขอทุเลาการบังคับจำคุกมี 4 เหตุ ซึ่งการที่ศาลจะอนุญาตให้ตามคำร้องหรือไม่ขึ้นอยู่กับสภาวะและ พฤติการณ์จำเลยแต่ละท่าน รูปคดีที่ถูกฟ้อง รวมถึงโทษจำคุกที่ศาลได้มีการพิพากษา เพราะมาตรานี้เป็นดุลพินิจศาลว่าจะให้ตามคำขอหรือไม่
|